BINTA E A GRAN IDEA

O luns 17 de decembro vimos a película de J. Fesser, “Binta e a grande idea”, rodada na Casamance, en Senegal en 2004. Esta curtametraxe amosa algún dos problemas aos que se enfrentan nenas e nenos en África subsahariana, dende a mirada inocente e optimista de Binta. Antes da peli, aprendemos algunas cousas sobre Senegal e fixemos una reflexión. E despois fixemos un análise e coloquio sobre ela.

Aquí tedes o video da peli e se queredes saber máis, clicade aquí.

Somos cortos - Binta y la gran idea

As veces as ideas máis descabeladas son as máis sensatas.

a inmigracion

Ola son Laura!
Vou facer un comentario sobre a inmigración.
Para os nenos que inmigran e moi duro, porque non teñen amigos e son novos no país, teñen que acostumarse a moitos cambios como nova escola, novos amigos etc.

O que penso da inmigración.

Ola son Fabiola!

Eu vou comentar sobre a inmigración.Eu penso que 

a xente que inmigra debe ter as mesmas oportunidades que a que vive nese país, pero a xente que ven de fóra as veces trátase mal e non se lle dan as mesmas oportunidades,  entón eles séntense como  extraños e mala xente sobre todo os rapaces/as,  pero o final acaban acostumándose e poden chegar  a  convertirse   nuns amigos xeniais!

Debemos ser unidos e que non nos importe a raza!

Mulleres da India

O mes de outubro fomos a unha exposicion que trataba das                          
 mulleres da India.  Falaba de sete mulleres que loitan por
 cambiar costumes que as perxudican.

Chamoume moito a atención Yellama porque tiña unha discapacidade e o seu home a facia traballar. Non me gustaría ser machista de maior.

                 

Manuel  Vázquez Noya

CARITA FELIZ

Estou feliz coma esta cara

  por aprender a facer entradas neste blog

   jose luis miras otero.

                GUAI

Opinión sobre a inmigración.

Ola, son Irea e vou facer un comentario sobre o que penso da inmigración. Para min a inmigración penso que debería estar controlada polo goberno, non estou en contra de que veña xente pero si ven demasiada os que vivimos  neste país podemos quedar sen traballo.Pero unha vez que están aquí deben ter os mesmos dereitos ca nós.

Molaaa!!!!!!!

Hoxe a mestra de naturais ensinounos a facer entradas neste blog,  e esta é a miña .

A que mola??

COMPARTIMOS AS NOSAS IDEAS

Qué pensas ti da integración? Qué pensas da inmigración? INTEGRACIÓN INMIGRACIÓN Escribe as ideas que se che ocurran relacionadas con esas palabras. Despois de ver o video faremos un coloquio sobre este tema.

REFLEXIÓN SOBRE A EXPOSICIÓN DAS MULLERES NA INDIA

O día seguinte de visitar a exposición, na clase de PRI, comentamos as nosas opinións sobre a exposición fotográcica das mulleres da India. Dixemos o que máis nos gustou, o que nos sorprendeu, o que aprendimos, o que sentimos e o que botamos de menos. Tamén nos puxemos na pel dunha delas. Logo, escribimos todas esas ideas en círculos de cartolina e fixemos un poster entre tod@s. Velaí as nosa valoración.

Open publication - Free publishing - More india

Aquí deixamos un enlace a un blogue: "Viviendo la India 101 cosas que deberías de saber"

MULLERES, A FORZA DO CAMBIO

O día 4 de outubro fomos de excursión a Coruña. Despois de xantar no parque, fomos paseando ata os xardíns Méndez Núñez onde visitamos esta exposición fotográfica da fundación Vicente Ferrer. O chegar, quedamos moi sorprendid@s porque tiñamos diante dos nosos ollos un camión cheo de fotos das mulleres na India e un vídeo que non poidemos ver poque non tivemos tempo. Alí, unha chica fixo unha explicación da exposición e informounos sobre a vida de sete mulleres que reciben axuda da organización VF para mellorar as súas vidas. Aprendimos moitísimas cousas e quedamos con ganas de saber moitas máis. Aquí tenes unhas fotos para que vos fagades unha idea. MULLERES, A FORZA DO CAMBIO NA INDIA on PhotoPeach



Ola a todas e a todos!, somos as vosas compañeiras e os vosos compañeiros de segundo que queremos compartir con vós as nosas impresións sobre a exposición. Esperamos os vosos comentarios, e  xa iremos lendo as vosas entradas.

ÁNIMO...!  e a empezar a facer entradas para o blog, que é moi  divertido e apréndese moito.

Grazas por ler as nosas opinións

BENVIDA

Ola a todo o mundo!
O verán foise voando, xa é hora de comezar de novo.
O novo curso escolar ven cargadiño de novidades: nova etapa, novas materias, novas  leccións e novos xogos, novo profesorado e novos retos que teremos que superar. Sabemos como vos sentides, pero non vos preocupedes, empezade o curso con confianza e entusiasmo porque todo vai ir ben.
Esta é a mensaxe que vos queremos transmitir agora, ao comezo do curso: Todo vai ir ben. E que mellor forma de dicilo que cunha canción. Esta que escribiu Bob Marley e que aquí escoitamos nunha versión cantada por Connie Talbot. Aquí tedes a letra en inglés e en castelán.



Benvidas e benvidos a secundaria e ao noso blogue, no que iremos reflectindo ao longo do curso todo o que aprendamos sobre outras culturas coa intención de crear un mundo de tolerancia e respecto a diferenza.

Clica neste enlace para saber máis sobre o proxecto interdisciplinar no que traballaremos este curso.

A GRAN MURALLA CHINA

Un pouquiño sobre a súa popularidade:

A Gran Muralla China foi declarada patrimonio Mundial da UNESCO en 1987 e a súa quilométrica estrutura de pedra é una das maiores atraccións turísticas do mundo,é nada menos que o undécimo lugar máis visitado do planeta!

Un pouquiño sobre a súa estrutura:

A súa lonxitude actual é de 8.851 Km tras descubrir sobre uns 2.000 Km novos. Mide una media, de 6 a 7 metros de alto y de 4 a 5 metros de ancho. Na zona máis alta da muralla  elevase a máis de 3.500 metros!

Os materiais usados son os que había dispoñibles na zona, por iso, son diferentes segundo a zona da muralla. Cerca de Pekín utilizouse pedra caliza, e logo principalmente usouse o granito e o ladrillo cocido,. Básicamente era un largo valo de arcilla e area cuberto con varias paredes de ladrillo, esas paredes foron as que a fixeron moi resistente aos impactos das armas de asedio.

Un pouquiño da súa historia:

Foi  creada  por  Qin Shi Huang no ano 221 a.C.

Contan que os miles de obreiros que morreron mentras a construían foron enterrados nos seus cementos,pero en realidade foron enterrados  nas súas  inmediacións.

Na súa época de esplendor estivo custiodada por máis de 1.000.000 de soldados  nun  recorrido que chegou a alcanzar os 20.000km.

Miriam Baleato
Sheila Bouzas

NI UNO MENOS

 A película narra a historia dunha nena de 13 anos, Wei Minzhi, que ten que sustituir durante un mes ao seu mestre, por orden do alcalde, nun pequeno e  aillado pobo das montañas. O profesor deixalle un anaco de xiz para cada día e a promesa de que lle dará 10 yuan se nengún estudiante abandona a escola ata o seu regreso. Pero o revoltoso Zhang Huike abandona a clase para ir á cidade en busca de traballo e a abnegada Minzhi buscará o xeito de traelo de volta.

                                                       

Debuxo animado de 1950, unha xoia

Atendendo a unha solicitude do goberno americano, que buscaba unha política de achegamento co Brasil, Walt Disney fixo nos anos 50, este e outros cortos. Esta marabilla de debuxos foron todos feitos a man, sen ordenadores, sen efectos dixitais e outros recursos máxicos do cine de hoxe.  E outra marabilla é que todos nós podemos entender este idioma. Este é o privilexio de falar o idioma que falamos.


 

MULLER E SOBERANÍA ALIMENTARIA

¿Sabías que as mulleres producen máis da mitade dos alimentos do planeta e que, sen embargo, son as máis afectadas pola fame? O modelo actual de agricultura industrial e intensiva no so daña terriblemente ao medioambiente senón que acaba coa diversidade de cultivos e ten un impacto moi negativo coas mulleres que son as que maioritariamente labran a terra. Entrevista a Esther Vivas, investigadora e membra do" Centro de Estudios sobre los Movimientos Sociales" de la Universidad Pompeu Fabra de Barcelona. 

Granxa de Xanceda e Brañas de Valga

Nesta presentación recollimos diferentes momentos das dúas saídas que fixemos:
1.- Á granxa de Xanceda
2.- Ao museo etnográfico das Brañas de Valga

Primeiro fomos  visitar a casa grande de Xanceda, unha granxa ecolóxica que fai iogures e queixos. O primeiro día que fomos déronnos unha explicación moi completa de cando e quen fundara a granxa, as vacas que había por hectárea, como as alimentaban , que facían cando enfermaban etc.

Na segunda visita fixemos un percorrido pola granxa:

- Ensináronos como se limpaba a cadra.

- Estivemos na sala de ordeño e vimos os depósitos onde se garda o leite.

- Démoslle biberon aos tenreiros que había.

- Vimos as cabras e os ponis e tamén lle demos de comer..

- Fixemos uns xogos antes de voltar a casa grande. Alí déronnos un iogur  e a proba do queixo.

Ao salir de alí, fomos ao museo etnográfico das Brañas de Valga.

-Vimos o museo e explicáronnos o proceso de recollida da arxila, os tipos de arxila que había,  unhas mostras de cerámica das máis populares de Galicia etc.

Logo fomos a unha sala e alí habbia unhas mostras de auga da lagoa artificial que se xenerou no oco onde antigamente se extraía a arxila, e tamén habia auga da billa.

- Analizamos cal delas tiña cloro, o ph  (o grao de acidez da auga), e os nitratos que se convertían en nitritos para saber si a auga estaba contaminada. Tamén nun vaso de precipitados habia un renacuaxo e un ditisco (clase de insecto) que miramos cunha lupa..

      
Aquí vos deixamos un video no que cando en Xanceda nos deixaron darlle de comer as cabras uns compañeir@s nosos non entraron pero para o seu asombro, como o caldeiro do pienso estaba fora as cabras saltaron. Vaia medo colleron!, sorte que tiña alí o meu móvil, e puden grabalos para agora, cando o vemos, botar unhas risas.

Tomás

A SEDA

O profesor de física trouxo para o laboratorio uns ovos de vermes de seda, e estivo sacándolle cada cinco segundos unha foto durante tres horas.

ESPECTACULAR O RESULTADO!!!, fixádevos como nese periodo de tempo eclosionan os ovos e saen os vermes.

Aproveitamos para investigar sobre A SEDA.

O cultivo do verme de seda comezou hai 5000 anos na China e a produción da seda crua a través da crianza de vermes de seda, exténdese por todo o sueste asiático. Durante o século XI establécense uns lazos comerciais entre Europa e a China, fundamentalmente en busca de especies e materias preciosas. Algúns comerciantes trouxeron algúns ovos e sementes da planta "moreira" e comezaron a criar vermes de seda en Europa e iso dá orixe ás rutas da seda, unha rede de camiños euroasiáticos de orixe mercantil, pero con punto de aventura que a través do coñecemento doutras culturas contribúe a difundir ideas e progresos co conseguinte florecemento e desenvolvemento das civilizacións. Estas rutas, usadas durante séculos orixínanse como vías de comunicación que conectaron paulatinamente a Oriente e Occidente.

 A fabricación de seda chegou eventualmente a Europa e América. Durante os séculos XVIII e XIX os europeos produciron diversos avances na produción de seda. No século XVIII Inglaterra lideraba a produción de seda europea, debido ás innovacións na industria téxtil inglesa. Estas innovacións incluían mellores teares de seda. Entre 1855 e 1865, unha epidemia chamada enfermidade de Pébrine, causada por un parasito, causou estragos na industria. Foi o científico Louis Pasteur quen descubriu que se podía previr a través dun simple exame microscópico das trazas adultas. Nese momento estábanse a levar a cabo moitas investigacións con vermes de seda, alcanzando a produción de seda unha etapa cun enfoque máis científico.

Noelia e Jennifer

Sanidade en Romanía

Romanía

More PowerPoint presentations from

Sanidade en Portugal

SANIDADE EN PORTUGAL

More PowerPoint presentations from

Sanidade en Marrocos

Sanidade de Marrocos

More PowerPoint presentations from

O CRISTO DE CORCOVADO en BRASIL

Esta maxestuosa obra realizouse entre os anos 1920 e 1931. Está considerada o símbolo  de Brasil.

O Cristo Redentor ou Cristo de Corcovado está situada en Río de Janeiro na cima do cerro de Corcovado. Pesa 1.145 toneladas de hormigón armado e mide 38 metros de altura. Está a 710 metros sobre o nivel do mar e recibe aproximadamente 770.000 visitas ao ano. Esta obra realizouse en conmemoración dos 109 anos da independencia brasileira. Foi inaugurada o día 12 de outubro do ano 1931.

Os arquitectos que  deseñaron a escultura foron o brasileiro Heitor da Silva Costa e o francés Paul Landowsky.

Considerada a estatua Art Decó máis grande no mundo. É recoñecida como una das Novas Sete  Maravillas do Mundo Moderno xunto a Machu Picchu en Perú, a Muralla China, o Coliseo de Roma, o Taj Majal na india, Chitchen Itzá en Mexico e Petra en Xordania. Foi declarada patrimonio da humanidade.

Diego Gutierrez

CASTELO DE GUIMARAES

O Castelo de Guimarães está situado na cidade de mesmo nome, que é na parroquia de Oliveira do Castelo en Guimarães Consello, o Distrito de Braga, Portugal.

Estar nunha posición dominante no Campo de San Mamés, este monumento está ligado á fundación do Condado Portucalense deindependencia e loitas de Portugal, sendo popularmente designada como o berce da nacionalidade.

Clasificado como Monumento Nacional o 07 de xullo de 2007 foi escollido como unha das Sete Marabillas de Portugal.

O Castelo Polo día.

Noelia Casas García
Marta Veiras Noya

CASTELO DE BRAN

CASTELO DE BRAN- ROMANÍA

No século XIV, o Castelo formaba parte dun complexo de ciudadelas da frontera.
O primeiro certificado da ciudadela de Bran, data do 19 de Novembro de 1377.
Construído no 1378 sobre o cumio dunha rocha, o Castelo de Bran foi unha torre
de defensa e control do camino comercialque conectaba a provincia Valachie e
Transilvania, punto de aduana, residencia real e hoxe museo da historia e arte feudal.
Ese Castelo foi unha inspiración para a novela de Drácula. O Castelo está situado
no pasillo Bran- Rucar, antiga carretera comercial e estratéxica entre Transilvania
e Valachia. O muro de defensa construíuse en pedra calcaría bruta, por iso nas
reparacións que ten, hai algúns anacos onde se añadiron algúns ladrillos. A súa
altísima torre da peña,de forma que todo intento de ataque estaba condenado ó
fracaso. A vocación defensicva repítese no agradable patio inferior, cuia fonte esconde
un labirinto de paisaxes subterráneas.
Entre 1920 e 1930, o Castelo alberga a residencia que fixo modificacións novas cun bo
gusto.
Para compensala, os luxosos salóns, decorados con mobles importados de Europa
occidental pola reina María. Comunícase por estreitas escaleiras de caracol, como as
que un imaxina que debe ter un Castelo de época.

SONIA PUMAR MUÍÑO – JENNIFER LÓPEZ BECERRA – SANDRA NOYA REDONDO

NADIA COMANECI EN "EL HORMIGUERO"

Nadia Comaneci, considerada unha das mellores ximnastas de todos os tempos,estivo onte en "El Hormiguero", en Antena 3. A ex-ximnasta rumana visitou o programa para dar a coñecer a fundación Laureus,que promociona o deporte entre a xente xoven por todo o mundo e da que é embaixadora honorífica. Fai máis de 30 anos conseguiu máis de 9 medallas olímpicas ,5 delas de ouro, e foi considerada a mellor ximnasta do século XX. Na entrevista, Nadia Comaneci dixo que ten un pouco de mentalidade española, porque é de Romanía é o Mediterraneo únenos a tod@s. A ximnasta afirmou que o deporte ábrete moitas portas e dache grandes oportunidades. Non ten fronteiras. Nadia Comaneci e Almudena Cid impartiron unha clase maxistral no centro deportivo San Blas, en Madrid. Ambas deportistas mostraron así o seu apoio ao deporte como método para reducir o sedentarismo e combatir os altos índices de obesidade infantil. Aquí tedes o enlace ao video da noticia.

EDUCACIÓN: MATERIA PENDENTE EN BRASIL

Nos últimos 15 anos Brasil conseguiu ofrecer educación escolar a toda a poboación infantil, pero aínda é un servizo no que queda moito por facer.

Hai falta de profesorado cualificado, as instalacións son precarias e o material e a masificación do alumnado nas aulas son algúns dos retos por resolver na educación pública.

Esta noticia do xornal BBC mundo explica, de man de xóvenes estudantes a brecha entre as escolas públicas e as privadas.

CUENTOS POPULARES DE LA INDIA

En clase de L. Castellana estudiamos las características de los cuentos populares indios.

Cuentos populares de la india

View more presentations from pritrazo.

CONTO TRADICIONAL ARABE

Un conto gracioso da tradición árabe no que Yuha pode co panadeiro que lle quería timar.قصة طريفة من التراث العربي حيث يتغلب جحا على الفران الذي أراد خداعه



Visto en carmenlodeiro.blogspot.com

RECITAL DE POESÍA

Nas clases de lingua galega e lingua castelá limos moitas poemas de poetas de países da feira. Na clase de PRI, cada unha e cada un de nós gravamos un. @s compañeir@s de 4º de informática buscaron músicas dos diferentes países para poñelas de fondo aos debuxos que nos fixeramos para ilustrar os nosos poemas. Despois deste proceso, aínda faltaba montar o video en PRI. Este é o resultado final.

MULLERES: A FORZA DO CAMBIO NA INDIA

A India rural chega da man de 7 mulleres que participan no programa de Desenvolvemento Integral da fundación Vicente Ferrer. Elas nos contan a súa historia de superación a través das fotografías de Albert Uriach. A súa testemuña está viaxando por toda España para difundir unha mensaxe: o cambio é posible, cada persoa é protagonista do cambio. Tamén ti.

Esta exposición estará en A Coruña do 3 ao 7 de outubro. Pero se estás fóra durante o verán, aquí tes o calendario por cidades. A exposición estará situada dentro dun camión indio que inclúe fotografías. maquetas, xogos interactivos... e moito máis. Se tes oportunidade, vai visitala.

Trailer da exposición "Mujeres, la fuerza del cambio en la India". Aquí tes algunhas ponencias de mulleres que visitaron esta exposición en Andalucía.
Presentación e fotos.

BOMBAY LANZA CAMPAÑA POR “DERECHO A HACER PIPÍ”

Esto en vista de la desastrosa situación de los baños públicos femeninos y el costo por utilizarlos.

Nueva Delhi,India

Un grupo de ONGs de Bombay han lanzado una campaña para reivindicar el derecho de la mujer a 'hacer pipí', en vista de la desastrosa situación de los baños públicos femeninos de la capital financiera de la India.

En Bombay -situada en el oeste del país- hay unos 5.000 servicios públicos, pero los activistas denuncian no solo su mal estado, sino la discriminación que a su juicio sufren las mujeres: mientras que para ellos orinar es gratis, ellas deben pagar.

"Cada vez hay más mujeres que trabajan fuera de casa, pero la mayoría evitan ir al baño por la suciedad. Así que se aguantan, con el estrés mental y el riesgo de sufrir infecciones que eso tiene", dijo la activista Minu Gandhi, de la ONG Apnalaya.

Según relató Gandhi, la campaña, bautizada como el 'derecho a hacer pipí', busca que los funcionarios de Bombay pongan en marcha para las mujeres urinarios limpios y gratuitos, y con máquinas de toallitas "similares a las que hay ya de preservativos".

"Las mujeres cuentan con reservas de sitios del 33% en los autobuses públicos y trenes especiales. ¿Por qué no hay urinarios públicos con esta misma filosofía?", se preguntó la activista.

En la India hay escasez de servicios públicos y privados: el último censo de población disponible (2011) reveló que menos de la mitad de los hogares tienen retretes, y la clase política reconoce que la defecación a cielo abierto es una de las lacras del país.

Para su campaña, el grupo -compuesto por unas 35 ONG- está recogiendo firmas y espera obtener ayuda especialmente de las concejalas de la corporación de Bombay, donde las mujeres tienen reservados por ley la mitad de los escaños.

Probablemente para muchos de nosotros se trate de una campaña curiosa, pero las ONG que están detrás de la misma consideran que es un asunto de vital importancia no solo por la discriminación que existe actualmente hacia las mujeres en la prestación de lo que debe ser un servicio público, sino también por medidas sanitarias.

Medidas sanitarias que no solo incluyen el arreglo de las instalaciones que actualmente existen y que se encuentran en una situación lamentable, sino también la construcción de nuevas instalaciones que prevengan el problema de defecación pública pues del censo de marzo pasado se desprendió que todavía la mitad de casas en la India carece de instalaciones sanitarias.

No es la primera campaña para pedir baños más dignos que se organiza en el mundo. En febrero de este año, las mujeres chinas de la ciudad de Cantón, en un deseo de reivindicar su derecho a un baño amplio, cómodo y suficiente, organizaron una manifestación en que ocuparon los baños de los hombres por unas horas y con pancartas pidieron la igualdad de derechos.  

Las mujeres chinas lograron ser escuchadas por las autoridades y esperamos que las mujeres indias también logren su objetivo, pues su demanda se reduce al respeto a la dignidad humana y a la prestación de un servicio público esencial.